Το μερακλήδικο πουλί, ποτέ φωλιά δεν κάνει,
μον’ έτσι βασανίζεται, κι ως ότου ν’ αποθάνει.
Έλα, έλα που σου λέγω, μη με τυραγνείς και κλαίγω,
έλα να σε ιδώ να γιάνω, πριχού πέσω και πεθάνω.
Όποιος δεν είναι μερακλής, του πρέπει ν’ αποθάνει,
γιατί στον κόσμο όπου ζει, μόνο τον τόπο πιάνει,
Έλα, έλα πέρδικά μου, να σου δείξω τη φωλιά μου,
έλα να σε ιδώ να γιάνω, πριχού πέσω και πεθάνω.