Βάρκα μου μπογιατισμένη


 Όταν προβάλλεις στη Φωκιά
 και μου κουνάς το χέρι
 μου φαίνεσαι σαν άγγελος
 με το σπαθί στο χέρι.

 Παναγιά μου, Παναγιά μου
 παρηγόρα την καρδιά μου.

 Βλέπω τον κάμπο πράσινο
 και την καρδιά μου μαύρη
 κι όποιος μου τηνε εμαύρισεν
 απ' το Θεό να το βρει.

 Βάρκα μου μπογιατισμένη
 στα καπόνια κρεμασμένη.

 Όποιος 'γαπήσει ορφανή
 και τηνε απαρατήσει
 τα παντελόνια που φορεί
 να πάει να τα ξεσκίσει.

 Παναγιά μου, παρηγόρα
 τα ξενάκια που 'ρθαν τώρα.