Αναστασιά

Αχ, τι να τον κά- , μωρέ τι να τον κάνω τον ντουνιά
αχ, τον έρημο τον τόπο, καημένη Αναστασιά
αχ, τον έρημο τον τόπο, κοντούλα λεμονιά.

αχ, θα φύγω μά- ορέ θα φύγω μάνα και θα κλαις
αχ, θα πάω μακριά στα ξένα, καημένη Αναστασιά
αχ, θα πάω μακριά στα ξένα, κοντούλα λεμονιά.

Αχ, θα κάνεις χρό- μωρέ θα κάνεις χρόνους να με δεις
αχ, καιρό να μ' ανταμώσεις, καημένη Αναστασιά
αχ, καιρό να μ' ανταμώσεις, κοντούλα λεμονιά.

Αχ, θα κά– μωρέ θα κάνω χρόνους δώδεκα
Αχ και μήνους δεκαπέντε καημένη Αναστασιά
Αχ και μήνους δεκαπέντε, κοντούλα λεμονιά.