Γιάννης ήτανε σερμπέζης
ήταν και κυρβάμπασής σου
έχει βουβάλια σιρισδλίδκα
και ζυγό 'που κυπαρίσσι.
Έχ' τ'ν αδερφή τ' μαζί του
τ'ν αδερφή του το Ελενάκι
Τούρκοι τουν καταποδιάζουν
να τον πιάσουν δεν μπορούνε.
Ρίχνουνε και τον βαρούνε
στην καρδιά τον ετρυπούνε
δυο σαΐτες στην καρδιά του
κι άλλες δυο μες στα πλευρά του.
Η αδερφή του τον εκλαίει
τον εκλαίει και τον ελέγει
"Σήκου Γιάννη να διαβούμε
είναι νύχτα και φοβούμαι".
Γιάννης είναι λαβωμένος
στην καρδιά σαγιτεμένος.
Παραδοσιακός χορός της Ανατολικής Ρωμυλίας (Βόρειας Θράκης), μιας περιοχής με πολύ συμπαγείς Ελληνικούς πληθυσμούς ως τις πρώτες δεκαετίες του 20ου αιώνα. Δυστυχώς οι κάτοικοί της εκδιώχθηκαν από τους Βούλγαρους, με αποτέλεσμα σήμερα ελάχιστοι Θρακιώτες να μένουν πια εκεί. Ο χορός ονομάζεται “Χεριάτικος τραμπανιστός” και έχει ιδιότυπα βήματα. Χορευόταν στην Μπάνα Μεσημβρίας Ανατολικής Ρωμυλίας. Το τραγούδι αναφέρεται σε αρχηγό καραβανιού που έπεσε θύμα ληστών. Η ύπαρξη ληστών στην περιοχή ανάγκαζε τους ταξιδιώτες να μετακινούνται κατά καραβάνια. Ο επικεφαλής του καραβανιού, ο κυρβάμπασης (τουρκ. Kervan - bachi), έπρεπε να γνωρίζει πολύ καλά την περιοχή αλλά και να διακρίνεται για την πολεμική του αρετή.