Δε μου βαρούν τα ξένα και τα μακρινά,
μόν’ μου βαρούν της κόρης τα μηνύματα.
Με τα πουλιά μου μήναε και με τους αϊτούς,
και με τα χελιδόνια μο’ ‘στελνε γραφές.
Αν το ‘χεις ξένε να ‘ρθεις να ‘ρθεις γρήγορα,
δικοί μου με παντρεύουν και με προξενούν.
Άντρα γέρο μου δίνουν και παράγερο,
μην(α) που είναι γέρος είν’ κι αράθυμος.
Το βράδυ με μαλώνει για τα στρώματα,
κι ολημερίς με στέλνει για κρύο νερό.
Σύκλο βαρύ μου δίνει κι άλυσον κοντό,
το ρίχνω και δεν φτάνει το μυριόριχνω.
Εννιά οργιές μαλλάκια τα μισόκοψα,
έσμιξα την αλ’σίδα κι έφτασα νερό.
Τραγούδι με προέλευση από τη Θεσπρωτία Ηπείρου. Ο ρυθμός του κομματιού είναι 3/4 και χορεύεται ως «ΣΥΡΤΟΣ ΣΤΑ ΤΡΙΑ».