Καλότυχα είναι τα βουνά,
καλότυχοι είν’ οι κάμποι,
που θάνατο δεν καρτερούν
και χάρο δεν παντέχουν.
Το καλοκαίρι πράσινα
και το χειμώνα χιόνια,
μωρ’ καρτερούν την άνοιξη,
το Μάη, το καλοκαίρι.
Να μπουμπουκίσουν τα κλαριά,
ν’ ανοίξουνε τα δέντρα.
Να βγουν οι βλάχοι στα βουνά,
να βγουν κι οι βλαχοπούλες.
Να βγουν μαζί οι βλάχες
με τα βλαχόπουλα τους,
με τα κατσίκια στην ποδιά
και με τ’ αρνιά στα χέρια,
να βγούνε τα βλαχόπουλα
να παίξουν τις φλογέρες.
Να στήσουν στρούγκα στα βουνά,
στρούγκες στα κορφοβούνια.
Ν’ αρμέξουν λάγια πρόβατα,
γαλάρες προβατίνες
ν αρμέξουν και την κάλεσια,
με το χρυσό κουδούνι,
που ‘χει άστρο στα κέρατα
φεγγάρι στα καπούλια.
Καλότυχα είναι τα βουνά,
καλότυχοι είν’ οι κάμποι,
που θάνατο δεν καρτερούν
και χάρο δεν παντέχουν.