Άιντε ο Κωσταντής, παιδιά μ’ ο Κωσταντάς,
Αιντε να κι ο μικρο Κωνσταντάκης, Κωνσταντάκη μου,
Ωρε να κι ο μικρο Κωνσταντάκης, λεβεντάκη μου.
Άιντε τρεις χρόνους ε, Κωστά μ' περπάτησες,
να βρείς καλή γυναίκα, Κωνσταντάκη μου,
να βρείς καλή γυναίκα, λεβεντάκη μου.
Αιντε να βρείς ψηλή, Κωστά μ' να βρεί λιανή,
να βρεί καγκελοφρύδα, Κωνσταντάκη μου,
να βρεί καγκελοφρύδα, λεβεντάκη μου.
Μωρέ βρήκε ψηλή, αχ βρήκε λιανή,
βρήκες καγκελοφρύδα, Κωνσταντάκη μου,
βρήκες καγκελοφρύδα (της αρεσειάς σου), λεβεντάκη μου.
Άιντε τρεις χρόνους γράφουν τα προικιά,
και τρεις τα πανωπροίκια, Κωνσταντάκη μου,
και τρεις τα πανωπροίκια, λεβεντάκη μου.
Ψάχνει σ’ όλα τα Γιάννενα
και σ’ όλο το Ζαγόρι, Κωνσταντάκη μου,
και σ’ ολο το Πωγώνι, λεβεντάκη μου.