Εμένα μου το είπανε
κυρ Κωστάκη άρχοντα
ανθρώποι μερακλήδες
τα μελιτζανιά να μην τα βάλεις πια
Πως την καλύτερη ζωή
κυρ Κωστάκη έλα κοντά
την κάνουν οι μπεκρήδες
πάπια χήνα μου να \`χεις το κρίμα μου
Στη βρύση που \`πινα νερό
κυρ Κωστάκη άρχοντα
τώρα το πίνουν άλλοι
δεν ξαναπερνώ από τούτο το στενό
Έναν καιρό ήμουν άγγελος
κυρ Κωστάκη άρχοντα
τώρα αγγελίζουν άλλοι
έλα ταίρι μου και πιάσ’ το χέρι μου