Τα \`κονομούσα έξυπνα
και πάντοτε στη ζούλα
γιατί \`μουνα λαθρέμπορας
και τα πουλούσα ούλα
Τι όμορφα που πέρναγα
με κείνο το μαυράκι
μα η πρέζα μου τα πότισε
τα σωθικά φαρμάκι
Για είκοσι γραμμάρια
που μ’ έκαναν πιαστό
μ’ ένα χρονάκι μ’ έστειλαν
στην Αίγινα σκαστό
Και σαν να μην καλάρεσε
στον πρόεδρο το φίλο
μου \`χει και παραθέρισμα
εξάμηνο στην Πύλο
Τραγούδι του Βαγγέλη Παπάζογλου