Αχ να σκάσεις Μπαζαρκάνα, Μπαζαρκάνα,
εγώ ειμ’ ασίκης σου αμάν αμάν,
που ‘ρχομαι κάθε βράδυ κάθε βράδυ
έξω απ’ το σπίτι σου.
Αχ εσύ είσ’ αρχοντοπού αρχοντοπούλα
κι εγω μικρό παιδί σου αμάν αμάν,
πάρε με να σου στρώνω Μπαζαρκάνα
το κρεβατάκι σου.
Αχ χέρι να μην απλώ να μην απλώσεις
στο φουστανάκι μου αμάν αμάν,
γιατί ειμ’ αρχοντοπού αρχοντοπούλα
βαρύ το τζάκι μου.
Ωρέ εσύ εισ’ αρχοντοπού αρχοντοπούλα,
κι εγω φτωχό παιδί αμάν αμάν,
εγώ θα σε φιλή θα σε φιλήσω
κι ας μπώ στη φυλακή.
Εσύ κι αν δε με θε κι αν δε με θέλεις
εγώ παντρεύομαι αμάν αμάν,
και παίρνω μαύρα μάτια, μαύρα φρύδια
παίζω και χαίρομαι.