Όσο βαθιά είναι η θάλασσα μωρό μου
στη γη στερεωμένη
τόσο βαθιά είν’ ο πόνος μου
βαθιά είναι και δε βγαίνει.
Μαραίνεις με, μαραίνεις με,
δυόσμο κρατείς και ραίνεις με.
Της θάλασσας τον σπαραγμό,
μωρό μου φοβούμαι και τρομάζω
και της αγάπης τον καημό
και πώς θα τον ξεχάσω.