Η Παναγιώτα κίνησι, Παναγιώτα μαρή
στα σοϊκά τ'ς να πάει, Παναγιώτα η καημένη.
Στου δρόμου-ν-απού πήγαινε, Παναγιώτα μαρή
τρεις Τούρκους διασταυρώνει και οι τρεις Αρβανιτάδες.
Ένας της λέει "ώρα καλή", Παναγιώτα μαρή
κι ο άλλος "καλημέρα", τρίτος βγάνει τη μαχαίρα.
"Δωσ' μας φιλί, δώσ' μας τσιβί, Παναγιώτα μαρή
για δώσ' μας μαύρα μάτια, μη σε κάνουμε κομμάτια".
"Μήτε φιλί, μήτε τσιβί, Παναγιώτα μαρή
μα ούτε μαύρα μάτια, κι ας με κάνετε κομμάτια".
"Κάλλιο να ιδώ το αίμα μου Αρβανίτη σκυλί
τη γης να κοκκινίσει, παρά Τούρκο να φιλήσει
Παραδοσιακός χορός και τραγούδι της Μακεδονίας, ο οποίος χορεύεται κυρίως στο χωριό “Δρυμός” της Θεσσαλονίκης. Τα λόγια είναι διαδεδομένα με διάφορες παραλλαγές, στην Κεντρική Μακεδονία, την Ήπειρο και τη Θεσσαλία, πάνω φυσικά σε διαφορετικούς χορούς. Η φορεσιά που απεικονίζεται στο βίντεο προέρχεται από την Επισκοπή Ημαθίας (και από τα άλλα χωριά του κάμπου της Νάουσας). Η φορεσιά του Δρυμού είναι πολύ διαφορετική, αλλά επιλέχτηκε η Επισκοπή ως η πιο γνώριμη φορεσιά από την περιοχή της Μακεδονίας.