Η γλυκειά παρηγοριά μου ειν' το κρασάκι μου
με αυτό διασκεδάζω το μεράκι μου
Τι κακός που είναι ο κόσμος ωχ μανούλα μου
τι του μέλει αν ξοδιάζω τη σακούλα μου
Κι αν χρωστώ η στη ταβέρνα πάλι τα ξοφλώ
κι αν πατώ κι εμπρός κι οπίσω εγώ δε σκουντουφλώ
Κι αν γλυστρώ κι πέφτω κάτω και λασπώνωμε
ακουμπώ τα δυο μου χέρια και σηκώνομαι
Κόκκινα μου ραπανάκια φυλλα πράσινα
ας το πιούμε το κρασάκι κι ώξω βάσανα είς υγεία της παρέας κι ώξω βάσανα