Τίνος είν' το περιόλι

Τίνος είν’ τίνος είν’ το περιόλι τίνος είν’,
(ν)τούτο που (ν)τούτο που κρατούμε (ν)όλοι (ν)του,
που ‘χει (ν)το που ‘χει (ν)το φραμό λοάρι που ‘χει (ν)το,
(νγ)και την γην (νγ)και την γην μαργαριτάρι (νγ)και.

(ν)Τ’ άρχοντα (ν)τ’ άρχοντα Χαζή Μανώλη (ν)τ’ άρχοντα,
(νγ)και έδωκε(ν) (νγ)και έδωκε(ν) το του γαμπρού του(νγ)και,
(ν)τ’ άξου (ν)τ’ ά… (ν)τ’ άξου (ν)τ’ αξαζούμενου του (ν)τ’ άξου (ν)τ’ α.

Βρε γεια σου γεια σου νιόγαμπρε,
όπου την εκυνή’ησες όπου την εκυνή’ησες,
αυτή τη ρούσα πέρδικα αυτή τη ρούσα πέρδικα,
την έξασπρη τριανταφυλλιά.

Από ταξιδιού μου κατέβαινα
μέσ’ το περιβόλι της την εύρηκα,
τα βασιλικά της επότιζε
και τους διόσμους της εκορφολό’ζε.

Απάνω στην τριανταφυλλιά,
έκαμ’ η πέρδικα φωλιά και μπαινοβγαίνει και γελά,
και σείεται η τριανταφυλλιά και πέφτουν τα τριαντάφυλλα,
πάνω στης ρούσας την ποδιά.

Πάντα παρεκάλουν η μάνα σου
να ‘ζουν καλογιέ μου στους γάμους σου,
το παπαδολόϊ να μαεύεντο
και το γεννολόϊ να διαλέεντο.