Το μαντήλι οπού κεντούσες
έπεσε μες στο γιαλό Βιργινούδα μ’ ,
έπεσε μες στο γιαλό.
Κι έσκυψα για να το πιάσω,
κόντεψα για να πνιγώ Βιργινούδα μ’ ,
κόντεψα για να πνιγώ.
Καν’ τα τα μαλλιά σου σκάλα,
καν’ τα σκάλες ν’ ανεβώ Βιργινούδα μ’ ,
καν’ τα σκάλες ν’ ανεβώ.
Να φιλήσω την ελιά σου
και τον άσπρο σου λαιμό Βιργινούδα μ’ ,
και τον άσπρο σου λαιμό.
Έχει ο γιαλός φουρτούνα
κι η αγάπη έχει καημό Βιργινούδα μ’ ,
κι η αγάπη έχει καημό.