Σειόνται τα δέντρα, σειούνται Ζαχαρούλα, σειόνται και τα κλάρια,
σειέται κι η δόλια η δόλια η Ζαχαρούλα, μες τα διαμαντικά.
Ζαχαρούλα, ζαχαρούλα μου 'χεις κλέψει τη καρδούλα
Ωρε τι έχεις μωρε Ζαχαρούλα ζαχαρούλα και μερα νύχτα κλαίς
Πες το σε μένα τη μανούλα , γιατί δε μου το λες
Ζαχαρούλα το ονομά σου και γλυκό το φίλημα σου
Στα Γιάννενα θα πάω, στα μπογιατζίδικα,
να βάψω τα μαλλιά σου τα σεβνταλίδικα.
Τσαρούχια, ταλατίνια και φούστα θαλασσιά,
τα βάζει η Ζαχαρούλα και πάει στην εκκλησιά.
Πάρε καρότσα κι έλα, κάτω στα χειμαδιά,
να δεις τους τσελιγκάδες, πώς φτιάνουν τα μαντριά.